toqquşma

toqquşma
1. «Toqquşmaq»dan f. is.
2. Mübahisə, münaqişə, sözə gəlmə, dalaşma, dava-dalaş. <Həcər xanım:> Şəmsinin fikrini anlayıram, o qorxur ki, yenə aralarına toqquşma düşər. S. S. A.. Elə bil <Mirzə Polad> heç Müqim bəylə üz-üzə gəlməmiş, onların arasında heç bir toqquşma olmamışdır. S. R..
3. Vuruşma, çırpışma, döyüş. Elə bu zaman polislə nümayişçilər arasında ilk toqquşma oldu. S. Rəh..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • bərxurd — f. 1) təsadüf; 2) qabağını alma; 3) toqquşma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müsadimə — ə. bir birinə çırpılma, toqquşma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • sədəmə — ə. 1) çarpma, toxunma, toqquşma; 2) qəflətən baş verən …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təsadüm — ə. bir biri ilə toqquşma, bir birinə çırpılma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bufer — <ing.> xüs. Dəmiryol vaqonlarında, avtomobillərdə və s. də toqquşma zamanı zərbənin, təkanın gücünü azaltmaq üçün yaylı qurğu. ◊ Bufer dövlət – ərazisi, bir biri ilə rəqabət edən böyük dövlətlər arasında olan hərbi və siyasi cəhətdən zəif… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çarpışma — 1. «Çarpışmaq»dan f. is. 2. Vuruşma, toqquşma, döyüş, savaş. Körpünü ortaya qədər gələn düşmənlərin önündə Əmrah da at belində qılıncla çarpışırdı. İ. Ş.. Bu yerlə çarpışan, göylə əlləşən; Dostdan, aşinadan necə əl çəkim? M. Müş …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kunkurs — <lat. concursus – toqquşma> Vəzifə tutmaq, mükafat almaq və s. üçün iştirakçılardan ən yaxşısını seçmək məqsədilə düzəldilən yarış; müsabiqə. Konkurs imtahanı. Konkursda iştirak etmək. Konkurs sərgisi. – Uzağa niyə gedək, gəl sənə keçənilki …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • münaqişə — is. <ər.> Çəkişmə, bəhsləşmə, toqquşma, ciddi ixtilaf. Münaqişəyə son qoymaq. – Budur yeni münaqişə başlandı; Oturmaq üstə sözləri uzandı. A. S …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qanlı — sif. 1. Qana batmış, qana bulaşmış. Qanlı paltar. Qanlı silah. – Fəhlələrdən bir neçə nəfəri Qurbanın qanlı cənazəsini kazarmaya gətirirlər. M. İ.. 2. Qanla dolu, qanla qarışıq, içində qan olan. Qanlı irin. Qanlı ishal. Qanlı, yara. 3. Çoxlu… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • silahlı — sif. Silahı olan, silah daşıyan, əlində, üstündə silah olan, silaha sarılmış. Silahlı dəstə. – Ucqar stansiyalarda . . şuluqluq salan silahlı hərbçilərə rast gəlmək olur. Ə. Ə.. // Hərbi əməliyyat, hərbi toqquşma, əldə silah ilə aparılan, icra… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”